Microsoft word - informatieblad miskraam.doc

Verloskundige Stadspraktijk

In dit informatieblad lees je over de miskraam in de eerste 16 weken van de zwangerschap.
Wat is een miskraam, hoe herken je het en wat zijn de oorzaken? Wat kan de verloskundige
voor je doen?
Wat is een miskraam?
Als een zwangerschap eindigt vóór de 16e week en het vruchtje wordt spontaan afgestoten,
spreken we van een miskraam of spontane abortus. Eindigt de zwangerschap na de 16e week
dan spreken we van een vroeggeboorte.
Komt een miskraam vaak voor?
Gemiddeld eindigt een op de tien zwangerschappen in een miskraam. De meeste miskramen
vinden plaats vòòr de 13e week van de zwangerschap, gerekend vanaf de eerste dag van de
laatste menstruatie. In Nederland krijgt ongeveer een op de vier vrouwen een miskraam.
Hoe herken je een miskraam?
Bloedverlies en buikpijn
Bloedverlies en menstruatie-achtige buikpijn zijn vaak de eerste tekenen van een dreigende
miskraam. Het patroon, de duur en de hevigheid ervan zijn niet bij iedereen gelijk. Als je deze
klachten hebt, betekent dit niet altijd dat je daadwerkelijk een miskraam krijgt. Bij ongeveer
de helft van de vrouwen verdwijnen de klachten spontaan en verloopt de zwangerschap verder
zonder problemen. Het bloedverlies heeft dan een andere oorzaak, het kan bijvoorbeeld om
een innestelingsbloeding gaan.
Doorzettende miskraam
Wanneer de miskraam doorzet kan het bloedverlies in de eerste week vrij fors zijn. Vaak meer
dan bij een gewone menstruatie. Meestal komen er bloedstolsels mee. De kramp in de
onderbuik neemt toe. De pijn wordt veroorzaakt door het samentrekken van de spieren in je
baarmoeder en kan uitstralen naar je rug en je bovenbenen. De pijn kan op weeën lijken.
Bij de helft tot driekwart van de vrouwen wordt het vruchtje binnen één week na het begin
van het bloedverlies en de buikpijn afgestoten. Soms duurt het langer. Bij de meeste
miskramen zie je het vruchtje niet (zie ook oorzaken). Meestal zie je wat bloedstolsels en
soms een vruchtzakje. De bloedstolsels herken je aan de donkerrode kleur en de gladde vorm.
Het vruchtzakje is een met vocht gevuld blaasje, omhuld door een stevig vlies.
Je lichaam ontzwangert
Wanneer het vruchtje in zijn geheel is uitgestoten, nemen het bloedverlies en de pijn over het
algemeen sterk af. Je lichaam gaat dan ‘ontzwangeren’. De spanning in je borsten neemt af en
de misselijkheid verdwijnt.
Het is ook mogelijk dat je de zwangerschapsverschijnselen voelt afnemen nog voordat je
bloedverlies of pijn gehad hebt. Soms wordt de miskraam ontdekt tijdens het eerste echoonderzoek
in de 8e of 9e week van de zwangerschap. De echoscopiste ziet dan dat het vruchtje
niet meer leeft.

Oorzaken
Een miskraam kan verschillende oorzaken hebben:
Aanlegstoornis
In 90% van de gevallen is dit de oorzaak van de miskraam. Een aanlegstoornis is het gevolg
van een afwijking in het vruchtje zelf. Bijvoorbeeld een chromosoomafwijking. Deze ontstaat
tijdens de bevruchting of tijdens latere celdelingen. Het vruchtje zal zich niet ontwikkelen tot
een gezond kind. De natuurlijke reactie van het lichaam is om het vruchtje af te stoten.
Meestal gaat het niet om erfelijke afwijkingen. Dit wil zeggen dat je tijdens een volgende
zwangerschap geen verhoogde kans hebt om opnieuw een miskraam te krijgen.
Geen vruchtje
Soms is er helemaal geen vruchtje ontstaan. Er is alleen maar sprake van een leeg vruchtzakje.
Een afwijkende vorm van de baarmoeder
Anatomische afwijkingen aan de baarmoeder kunnen onder andere zijn: een misvormde
baarmoeder, vleesbomen of een tussenschot in de baarmoeder.
Hogere leeftijd van de moeder
De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen beneden de vijfendertig
jaar is de kans op een miskraam 1 op 10. Tussen de vijfendertig en veertig jaar eindigt 1 op de
5 tot 6 zwangerschappen in een miskraam. Tussen de veertig en vijfenveertig jaar is dit 1 op
de 3 en boven de vijfenveertig jaar eindigt de helft van de zwangerschappen in een miskraam.
Andere oorzaken
Hormonale afwijking bij de moeder.
Besmetting met de vijfde ziekte
Stollingsstoornis bij de moeder
Risicofactoren
Roken kan een negatieve invloed hebben op de conditie van de bloedvaten in en naar de
placenta. Als de placenta niet goed werkt kan dit het afstoten van het vruchtje tot gevolg
hebben.
Leefgewoonten als overmatig koffie-en/of alcoholgebruik en overgewicht zijn allemaal
geassocieerd met een iets verhoogde kans op een miskraam.


Wat moet je doen?
Bij buikpijn en bloedverlies bel je altijd de dienstdoende verloskundige van jouw team.
Team Rood 06-54 78 39 11
Team Blauw 06-54 78 39 22
Als de pijn te heftig is, mag je Paracetamol nemen.
Voel je niet schuldig
Je kan een miskraam niet voorkómen. Sporten, vrijen, tillen zijn niet de oorzaak van een
miskraam. Voel je dus vooral niet schuldig. Ook is het niet zinvol om een zwangerschapstest
te doen om erachter te komen of het kindje nog leeft. Het zwangerschapshormoon in de urine,
dat zorgt voor een positieve uitslag, blijft nog enige tijd na de miskraam aanwezig.
Wat kan de verloskundige voor je doen?
De verloskundige vraagt je naar het verloop en de aard van je klachten. Had je veel
bloedverlies? Waar voelde je de meeste pijn? De verloskundige overlegt of je naar het
spreekuur kan komen of dat ze bij jou langs komt. Indien nodig doet ze lichamelijk
onderzoek. Ze onderzoekt je buik en kijkt naar het bloedverlies. Als je wat langer zwanger
bent, luistert ze met de doptone of het hartje van de baby nog klopt.
Vervolgens bespreekt de verloskundige met jou de mogelijkheden die er zijn:
- afwachten van het natuurlijk verloop van de miskraam - behandeling: medicijnen of curettage Bij twijfel of het een doorzettende miskraam is, geeft de verloskundige je altijd het advies om
af te wachten. Ook kan ze je uitleggen of een echo-onderzoek voor jou op dat moment zinvol
is.
Geeft een echo-onderzoek meer duidelijkheid?
Een echo voor de 7e week van de zwangerschap geeft geen zekerheid. Het is dan nog te vroeg
om hartactiviteit van het kindje vast te stellen. Vanaf de 7e week kan de echoscopiste hartactie
zien. Een echo-onderzoek is echter een momentopname en geeft geen zekerheid over het
verdere verloop van de zwangerschap.
Afwachten van het natuurlijk verloop van de miskraam
Als je hiervoor kiest, geeft de verloskundige je informatie over wat je kan verwachten. Ze
maakt ook een aantal afspraken met je. Over wanneer je in ieder geval moet bellen, wanneer
zij contact met je opneemt of langskomt. Bedrust of stoppen met werken zijn in principe niet
nodig. Afwachten kan emotioneel zwaar zijn. Ook dat kost, naast de lichamelijke klachten,
veel energie. Hou daar rekening mee en zorg voor voldoende rust en ontspanning.
Behandeling

Er zijn twee behandelingen mogelijk om de baarmoeder leeg te maken als dit niet spontaan
gebeurt. Een behandeling met medicijnen (Misoprostol) of het leegmaken van de baarmoeder
onder verdoving (curettage). Een curretage gebeurt alleen als de medicijnen niet aanslaan.
Voor behandeling verwijst de verloskundige je naar een gynaecoloog.


Na de miskraam
Lichamelijk herstel
Na een miskraam herstelt het lichaam zich meestal vrij vlot. Het bloedverlies kan nog enkele
dagen aanhouden, vervolgens gaat het over in bruine afscheiding. Na ongeveer zes weken
volgt een nieuwe menstruatie. Dit kan ook eerder of later zijn. Deze menstruatie is vaak
heftiger dan je gewend bent.
Emotioneel herstel
Een miskraam kan je emotioneel flink van slag brengen. Je fantasieën over het zo gewenste
kindje worden abrupt afgebroken. Je bent heel verdrietig en emotioneel. Je kan gevoelens van
schuld, boosheid, ongeloof en leegte ervaren. Na een miskraam maak je een rouwproces door.
Je partner kan dezelfde gevoelens hebben. Vaak zijn ze bij hem echter minder heftig. Dit kan
stress geven in je relatie. Praat erover en neem de tijd om alles te verwerken. Schakel
eventueel (professionele) hulp in.
Opnieuw zwanger worden
Een miskraam heeft geen gevolgen voor een volgende zwangerschap. De kans dat het een
volgende keer goed gaat is altijd veel groter dan de kans op een miskraam. Jij en je partner
zijn de enigen die kunnen bepalen wanneer je er aan toe bent om opnieuw zwanger te worden.
Het is belangrijk dat je dit van elkaar weet.
Medisch gezien is het verstandig om te wachten met gemeenschap tot het bloedverlies
helemaal over is.
Nagesprek
Als je wilt, kun je een paar weken na de miskraam een afspraak maken met de verloskundige
om er met haar over te praten. Heb je vragen over een nieuwe zwangerschap of over
anticonceptie? Ook die kan ze beantwoorden.
Wat kun je zelf doen?
Je kunt een miskraam niet voorkómen omdat het meestal veroorzaakt wordt door een afwijking
in het vruchtje zelf. Je kunt wel zelf de risicofactoren verminderen door gezond te leven
Dit betekent:
- niet roken - geen alcohol drinken - gezond en gevarieerd eten - medicijngebruik in overleg met je huisarts - voldoende lichaamsbeweging en ontspanning - stress vermijden
Wij hebben getracht je met dit informatieblad zo goed mogelijk te informeren over een
(dreigende) miskraam. Het is mogelijk dat een miskraam bij jou anders verloopt dan hier
Beschreven is. Heb je na het lezen van dit informatieblad nog vragen, of ben je ongerust, neem
dan contact met ons op.
Voor niet dringende vragen bel je ons overdag op telefoonnummer: 050-3610500
Anders bel je de dienstdoende verloskundige:
Team Rood: 06-54 78 39 11
Team Blauw: 06-54 78 39 22

Source: http://www.verloskundigestadspraktijk.nl/wp-content/uploads/informatieblad-miskraam.pdf